Met Curryworst en Brood

Met Currywurst en brood viert Bernard Meyer twee jubilea. De vader van de cruiseschepen is 75 jaar geworden, maar werkt gewoon door.

Bernard Meyer vierde woensdag zijn 75ste verjaardag en is tevens een halve eeuw werkzaam op de naar zijn familie genoemde werf in Papenburg. Twee jubilea op een dag. Maar BM, zoals hij wordt genoemd, blijft de rust zelve.

Verjaardag of niet, Bernard Meyer (75) zat woensdagmorgen gewoon om half acht in zijn met slingers versierde kantoor op ‘zijn’ werf aan de rivier de Eems in Papenburg. Het werk heeft altijd voorrang. En dat al een halve eeuw, want zo lang is hij werkzaam op de werf.

De ruim vier duizend medewerkers in Papenburg en een filiaal in Warnemünde bij Rostock, trakteerde hij tijdens de middagpauze op Currywurst met brood. Een mooi gebaar, maar voor een van de rijkste mensen uit deelstaat Nedersaksen, een appeltje eitje. Zijn vermogen werd jaren geleden door het blad Manager Magazine al op circa 700 miljoen euro geschat.

Ondanks zijn vermogen loopt Bernard Meyer, door zijn medewerkers liefkozend BM genoemd, niet naast zijn schoenen. Voor Meyer senior, de zesde generatie, geen opvallende auto of dure kledij. Hij is met zijn familie altijd in Papenburg blijven wonen. Een fraaie oude villa tegenover hotel Alte Werft, waar de geschiedenis van het familiebedrijf ooit begon.

Zijn loopbaan begon hij in mei 1973, gevolgd door een zetel in de directie vanaf 1976 en sinds 1982 ‘chef’, toen nog samen met zijn overleden vader. De beide heren, vijfde - en zesde generatie Meyer, legden in de jaren tachtig van de vorige eeuw de basis voor een compleet nieuwe verdienmodel; het bouwen van cruiseschepen. Niet zonder succes, want mede daardoor maakte de werf naam en maakte het een stormachtige ontwikkeling door.

Vele hobbels genomen
Onder leiding van de jubilaris werden de laatste decennia twee overdekte scheepshallen, een ultra moderne lasercentrum alsmede een logistiek centrum gebouwd. ,,Daardoor kunnen we sneller en efficiënter werken”, stelt Bernard Meyer in een door hem opgesteld persbericht. Want aan interviews heeft hij een broertje dood.

Meyer is als persoon meer van de achtergrond. Alleen als het om de werf gaat treedt hij op de voorgrond. Hoe hij het doet weet niemand, maar Duitse minister-presidenten, ministers en politici komen graag naar de werf om de ultra moderne cruiseschepen te bewonderen en zich te laten informeren over de scheepsbranche. Altijd nuttig als de werf weer in moeilijkheden verkeert.

En de laatste jaren zijn er vele hobbels te nemen. Een financiële crisis, coronacrisis, Oekraïne crisis. Bernard Meyer sr. kan als leider niet gemist worden. Sterker, volgens ingewijden, werkt hij harder dan ooit. Zelf zegt hij dat zijn zonen Jan en Tim, met een management, de touwtjes in handen hebben en dat hij ‘slechts’ adviseert.

Bernard Meyer wordt ook wel de ‘vader van de cruiseschepen’ genoemd. Onder zijn leiding groeide het bedrijf uit tot een van de belangrijkste, bekendste en toonaangevende bouwers van cruiseschepen. ,,Door het blouwen van cruiseschepen zijn we tien keer zo groot geworden”, zegt Meyer. Ooit was de Eemshaven in beeld als vestigingsplaats voor de werf. Meer dan een flirt was het niet. Meyer is Papenburg, Papenburg is Meyer.

Bernard Meyer, geflankeerd door zijn zonen Jan (links) en Tim, die directeur is van de werf in het Finse Turku.
Foto: Meyer Werft

Mooiste cadeau
Meyer is een graag geziene persoon in de scheepsindustrie. Sinds 1981 maakt hij deel uit van het Verbandes fur Schiffbau und Meerestechnik (VSM), waarvan hij ook twee keer voorzitter was. Ook was hij tot twee keer toe president van het Europees scheepsvaartverbond. Tegenwoordig is hij vice-voorzitter van SEA Europe. SEA Europe vertegenwoordigt de Europese scheepsbouwindustrie in 15 landen. In december 2009 ontving Meyer de Werner von Siemens ring, de hoogste Duitse techniekprijs.

Wat hij woensdag op zijn verjaardag kreeg van het bedrijf is onduidelijk. Een zilveren en gouden speldje voor respectievelijk 25- en 40 jaar dienstverband had hij al. Een bonus zal hij ongetwijfeld ontvangen, maar het mooiste cadeau is toch dat het familiebedrijf nog altijd fier overeind staat en waar vele Emsländer hun brood verdienen.

Bron: DVHN
Pivage: Toch even vastleggen voor mijn dagboek.