Hand in eigen boezem steken

Vanaf de aankondiging dat er excuses zullen worden aangeboden over het slavernijverleden, zijn er vele discussies hierover gaande. Vooral over het tijdstip zijn de meningen verdeeld. Natuurlijk worden de gruwelijke verhalen uit het verleden weer opgerakeld. Men heeft er behoefte aan om te vertellen hoe de voorouders werden misbruikt en mishandeld. Allemaal gruwelijke waarheden over het mensonterend gedrag van de blanke mens naar de zwarte. Als de mensen erover praten, zou je zweren dat het hun persoonlijk is overkomen.

"Whenever I hear anyone arguing for slavery, I feel a strong impulse to see it tried on him personally.”

Dit is geschiedenis en moet bij naam genoemd worden en doorgegeven aan het nageslacht. Echter, de feiten moeten wel eerlijk worden weergegeven.

In de eerste plaats zijn het de zwarte Afrikanen geweest die hun eigen broeders en zusters hebben verkocht aan de blanken om er zelf beter van te worden. Als de Afrikanen hun krachten hadden gebundeld en de strijd samen waren aangegaan tegen de blanken, was dit waarschijnlijk niet gebeurd. Ze kozen voor hun eigen verdiensten en verkochten hun broeders en zusters aan de blanken.

Het trieste is dat dit in het heden nog steeds gebeurt. Nog steeds is het de zwarte mens in Afrika en Suriname die graait voor zichzelf. Leiders eigenen zich de rijkdommen van het land toe en kijken gewetenloos toe hoe broeders en zusters in armoede leven. Ditzelfde beeld zien we al jaren in Suriname. Men kiest voor hebzucht en eigenbelang.

Ook wordt er vaak beweerd dat Nederland zich de rijkdommen van Afrika en Suriname heeft toegeëigend en daarom nu een rijk land is. In die tijd was het heel normaal dat landen oorlog voerden, zich land toe eigenden en zich verrijkten met hetgeen ze uit hun kolonies haalden. Nederland heeft eraan verdiend en toch is het niet het vele geld dat werd verdiend, dat Nederland heeft rijk gemaakt. Het was <strong>de manier waarop ze met het geld zijn omgegaan </strong>dat welvaart heeft gebracht. Een land kan miljoenen en miljarden verdienen, maar als er niet wordt geïnvesteerd en verstandig met het geld wordt omgegaan, zal het land niet tot ontwikkeling komen. Suriname heeft dit keer op keer bewezen. Suriname is een rijk land en men heeft miljoenen verdiend, maar het geld is niet in land en volk geïnvesteerd maar in privé zakken verdwenen. Dit gedrag wordt nog steeds voortgezet. Daarom is Suriname tot nu toe niet ontwikkeling gekomen. Het geld uit onze inkomstenbronnen verdwijnt in privé zakken.

Nederland daarentegen heeft het geld in land en volk geïnvesteerd en is daarom vandaag een rijk land. Vandaag profiteren niet alleen de Nederlanders maar ook vele Surinamers van deze rijkdom. Vanaf de onafhankelijkheid wonen er duizenden Surinamers in Nederland. Werkenden en niet werkenden genieten van alle Sociale voorzieningen. Elke keer als Suriname of de Antillen in nood zijn, heeft Nederland hulp aangereikt (covid vaccinatie, medische apparatuur, culturele handreikingen enz.) Surinamers in en buiten Nederland profiteren nog steeds van de Nederlandse rijkdommen.&nbsp; Daarom lijkt het mij eerlijker om niet alleen op te sommen wat Nederland aan de slavernij heeft verdiend, maar ook de goede daden en aangereikte hulp.

Dat ons land nog steeds niet tot ontwikkeling is gekomen, wordt steeds Nederland verweten. Nederland zou onze rijkdommen hebben geroofd.

We moeten de hand in eigen boezem steken en toegeven dat we zelf debet zijn aan het feit dat Suriname tot nu toe niet tot ontwikkeling is gekomen. Tijdens het Nederlandse bewind hadden we suiker, cacao, koffieplantages. Alles is verwaarloosd en verdwenen. De rijkdommen zijn er nog steeds maar slechts een enkeling profiteert daarvan. Bovendien ontbreekt het ons aan geld en deskundigheid.

Geschiedenis is belangrijk. Onze nazaten moeten de geschiedenis over de slavernij kennen, niet om te haten en schelden maar om ervan te leren.

Dit leed is onze voorouders aangedaan en niet het huidige geslacht. Het is onze plicht om te werken aan een verbetering. Het is onze plicht om ervoor te zorgen dat dit leed zich niet zal herhalen.

Maar met schelden, zelfmedelijden, geld eisen en de tje potie verhalen komen we er niet. We moeten niet focussen op wat de ander fout heeft gedaan maar op wat wij verkeerd hebben gedaan en nog steeds verkeerd doen.

Slavernij bestaat nog steeds in vele vormen. Laten we lering trekken uit het slavernij verleden en elke huidige vorm van slavernij bevechten.

“It’s easy to blame others for your situation. It is more productive to search your own past and find what caused your faults.”

Josta Vaseur

Bron: Dagblad van Suriname